Blog

Przy budowie swojego królestwa Papa Emeritus IV niejednokrotnie używał cudzych klocków. W związku z tym covery są istotną częścią bogatej kariery Ghost. Pojawiają się tylko raz na jakiś czas, lecz zawsze z nutką kontrowersji, nigdy nie przechodzą pod radarem. Podobnie jest z „Phantomime”.

Trzecia płyta Sleep Token ma szansę zostać zapamiętaną jako wyznacznik końca ery, ale nie dlatego, że brzmi jak pożegnanie z Afryką albo że przebija z niej zmęczenie materiału. Zostanie zapamiętana jako przejściowa, bo tak zapowiedział ją sam zespół, co jest jeszcze jednym dowodem na to, jak ważną rolę gra w jego działaniach zwykła siła sugestii.

Koncept stojący za “Terrasite” to życie po życiu – obraz nowej formy ludzkości, która wypełznie z każdej nory w momencie, gdy świat będzie już tylko pustkowiem przeżartym wszystkim, co najgorsze. Straszna wizja, ale współgrająca z muzyką na nowym krążku Cattle Decapitation. Tutaj nie ma nadziei na lepsze jutro, tylko wizja przyszłości tak przerażająca, że aż trudna do zwizualizowania.

“A Umbra Omega” pokazała, że Dødheimsgard nie jest najbardziej wywrotowy i eksperymentalny na świecie. Przy “Satanic Art” czy “666 International” łamali blackmetalowe reguły, ale w późniejszych latach scena ewoluowała, a oni nie. Wobec tego “Black Medium Current” wydaje się kolejną wielką woltą w dyskografii grupy, bo paradoksalnie to jej najbardziej przyswajalny i melodyjny krążek.

W tytule nowego albumu Hail The Void przestrzegają, że śmierć czeka na każdego, ale “Memento Mori” tętni życiem. To doom metal zagrany tak, jakby jutra miało nie być. Nad płytą już od pierwszych sekund wisi aura dnia ostatecznego, dlatego zespół robi, co może, by jak najdosadniej wypluć z siebie całą gorycz. Zawartość krążka każe uznać misję za wykonaną.

Fluisteraars lubię i doceniam za wiele rzeczy, ale najbardziej chyba za to, że po artystycznym i, zachowując odpowiednią skalę, także komercyjnym sukcesie „Bloem” Holendrzy nie poszli na łatwiznę i nie uczynili flower metalu tamtej płyty nową templatką swojego brzmienia. Zamiast tego nadal błądzą, głównie po lesie, chociaż na nowej ep-ce poniosło ich gdzieś do piwnic zapomnianego zamku. Akurat ta wycieczka raczej nie jest ich najbardziej efektowną, ale w tym błądzeniu nadal jest metoda.