ZINE online

Krzysztof Paciorek – znany jako frontman Jadu, a w przeszłości także Calm the Fire – nie cacka się i nie wydziwia. Tutaj rządzi rock: na smutno, na abstrakcyjno, na stadionowo. Zapraszamy do sprawdzenia, jakie klasyki wskazał, wypełniając nasz kwestionariusz!

Obserwując bogaty dorobek norweskiej sceny blackmetalowej, należy przyznać, że Taake jest jednym z jej najcenniejszych skarbów. Może zaczęli później od Darkthrone, Mayhem czy Burzum, ale ich na wskroś klasyczne, a przy tym autorskie podejście do gatunku to w dalszym ciągu ekstraklasa. Poniżej przyglądam się, o co w tym wszystkim chodzi. I nie, nie padnie ani jedna wspominka nt. banjo.

Do pierwszego w tym roku odcinka naszego płytowego cyklu zaprosiliśmy Małgorzatę Penkallę, która muzycznie zajmuje się różnymi odcieniami popu – od tych okołosynthowych (Enchanted Hunters) aż po indie (Róża). Sprawdźcie, dlaczego kocha Type O Negative, co daje jej hyperpop i dlaczego to właśnie The Cure pozwoliło jej odkrywać nieco weselsze rzeczy.

Lubicie duety? To świetnie się składa, bo Mantar brzmi w każdym calu jak zespół, w którym grają tylko dwie osoby, a jednocześnie generuje tyle energii i jadu, że wiele bardziej licznych załóg mogłoby im przyklasnąć z uznaniem. Niemiecki skład wyspecjalizowany w obrzydliwym, a przy tym chwytliwym sludge’u już niedługo wystąpi dwa razy w Polsce – razem z Meshuggah i The Halo Effect. Nie znacie, a chcielibyście poznać? Zapraszamy poniżej.

Wybory Victora oscylują od tych oczywistych, jak klasycy metalcore’a, po raczej zaskakujące (Taylor Swift, Bee Gees). Jednocześnie, jak rzadko kiedy, nasza ankieta uruchomiła w rozmówcy trip down memory lane, bo niemal każda wymieniona nazwa to inny moment życia, a co za tym idzie – inny zestaw wspomnień.

U Wojtka Węgrzyna ze Skøv nie ma co narzekać na nudę, jeśli chodzi o muzyczny rollercoaster. Chopin, Mrozu, Machine Gun Kelly i inni? Tak jest, istna karuzela. O to właśnie chodzi.